روایتی از تجربه ی زیست دانشگاهی منتشر گردید
بلاگ سان: محمدحسن علایی کتابی را با موضوع روایتی بیست ساله از زیست دانشگاهی در ایران منتشر نمود.
به گزارش بلاگ سان به نقل از ایسنا، کتاب «گفتمان وفاق؛ ارمغان دو دهه زیست آکادمیک» (روایتی از تجربهی زیست دانشگاهی در ایران (۱۳۸۰ تا ۱۴۰۰)) به قلم محمدحسن علایی، مدرس دانشگاه و پژوهشگر در زمینه فلسفه و فرهنگ، در انتشارات «نقد فرهنگ» انتشار یافته است.
نویسنده در معرفی این کتاب نوشته است: «این کتاب بر آنست تا تأمل در نفس را در خواننده ایرانی برانگیزاند، اهل تخصص را به سرکشی به بیرون از دایره تنگ تخصص هایشان وابدارد، و مخاطب را به تماشای جهان نه از پشت شیشه کبود عینک های فرقه ای و قبیله ای بل از معبر تأمل در نفس و نیل به خودآگاهی تاریخی-وجودی تشویق کند، تا شاید بتواند با تولید محتواهای این چنینی، به ارتقاء ظرفیت مواجهه با پروبلماتیک حقیقت در جهان پست مدرن توفیق یافته، تاب آوری سوژه ایرانی در مقابل مطلق العنان بودن واقعیت های پیرامونی خود را، حتی المقدور ضمن ارجاع به تجربه زیسته نگارنده به مثابه یک فکت برآمده از امر روزمره آکادمیک و با تاکید بر حاشیه های زیست دانشگاهی ارتقاء بخشیده، بر زخم های حاصل از این چندپارگی های گریزناپذیر التیام نهد و انگیزه بازاندیشی و اصلاح امور را فراهم آورده، نوع دگر دیدن برای خروج از انواع انسدادها را فراروی دیدگان خوانندگان قرار دهد. شاید روایت تجربه زیست دانشگاهی، اگر قرار می شد برای تعداد بیشتری از دانش آموخته های رشته های مختلف دانشگاهی مسئله می شد و برای نفرات بیشتری موضوعیت می یافت، ای بسا از انبوه پایان نامه های دانشجویی که با اکراه و بی هیچ رغبتی نوشته شده اند تا گوشه کتابخانه دانشگاه ها خاک می خورند، برای نضج گرفتن روح آکادمی در بین ایرانیان مفید فایده تر می بود؛ چونکه روایت اگزیستانسیل تجارب زیست آکادمیک، از ارزش خلاقانه تری به نسبت سایر تولیدات دانشگاهی برخوردارست. مسئله این نیست که تجربه زیست آکادمیک در ایران، در نهایت یک تجربه شکست و ناکامی در بعد فردی است بل امر مهم تر این است که اساساً در ابعاد اجتماعی نیز، یعنی از سامان دادن به کنش های اجتماعی نیز ناتوان است، چه از جهت عدم تشکل دادن به یک اجتماع علمی حقیقی که در گفت و گو با همدیگر واجد یک حیات عینی باشند، و چه از منظر تولید نخبه های پیشرو برای ورود به عرصه جامعه و حفظ ارتباط با عقبه دانشگاهی برای روزآمدسازی اطلاعات و دانش در خدمت اصلاح امور؛ باید دید کژکارکردی در نهاد آموزش عالی، به واقع در متن حیات اجتماعی ما به چه عواملی تاریخی، فرهنگی و سیاسی مربوط می شود.
همین طور این کتاب تصویر روشنی از گفتمان وفاق به مثابه یک نظریه اجتماعی ارائه می دهد و مخاطب را به تأمل درباب امکان ظهور نظریه اجتماعی در ایران باتوجه به زیست جهان تاریخی مان وامی دارد. گفتمان وفاق به دنبال تمهید شرایط تحقق آلترناتیوهای ساختاری با مشارکت همه نیروهای اصیل فارغ از گرایشات ایشان برای غلبه بر درد مشترک توسعه نیافتگی تاریخی است.»
منبع: بلاگ سان
این پست بلاگ سان را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین پستهای مرتبط
نظرات کاربران بلاگ سان در مورد این مطلب